Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Αγαπη που σε λεγαν...Γιαννη!!!!






Γύρισαααααααα….(απειλή…)

Και βρήκα μια πρόσκληση από κορινοσκυλάκι…για τον έναν και μοναδικό…
παιδικό μας έρωτα…..

Πολύ τρυφερό μου φάνηκε και να σας μιλήσω και γω για τον πρώτο μου έρωτα…

Ε! δημοτικού λοιπόν μας έρχεται ένας νέος συμμαθητής μας….

Καθώς μπήκαμε στην τάξη μας, βλέπουμε ένα καινούργιο πρόσωπο να κάθεται όρθιο μπρος στον πίνακα και να περιμένει τον δάσκαλο μας…

Ψίθυροι διάφοροι ακουγόντουσαν κανένας και καμία δεν τόλμησε να ρωτήσει ποιος είναι τι θέλει…
Χαχανητά από τις ζουζούνες(μαζί και γω)…

Αυτός καθόταν αγέλαστος ακούνητος και περίμενε…

Ώσπου έρχεται ο δάσκαλος και μας τον συστήνει…

Παιδία από σήμερα στην παρέα μας θα έχουμε
τον Γιάννη….(αυτό το όνομα περιττό να σας πω
από τότε με κυνηγάει στην ζωή μου..)

Ο Γιάννης λοιπόν ήταν ένα αγοράκι όμορφο πολύ, σίγουρα ένα κεφάλι ψηλότερος από όλους μας….

Άρχισαν οι ζήλιες από τα αγόρια και οι θαυμασμοί από μας τις μορφονιές

Γύρω από τον Γιάννη τρέχαμε όλες…ειδικά οι καλές μαθήτριες…

Αυτός φιλικός πλέον με όλους και όλες…

Εμένα χτύπαγε η καρδιά μου αλλά που να τολμήσω να τον κοιτάξω…

Ένα μικροσκοπικό κοριτσάκι μες στην αδυναμία ήμουν….φουυυυ να με κάναν, πάρτηηην κάτω….

Εμένα θα κοίταζε??(σκεφτόμουν)…

Και όμως ήταν φιλικός πολύ μαζί μου με ρώταγε διάφορα…
Εγώ σαν το ραπανάκι γινόμουν….κατακόκκινη…

Η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή κάθε πρωί που θα τον συναντούσα…

Το στομάχι μου κόμπος…καταλαβαίνεται…

Πέρναγε η χρόνια, εγώ να κρύβομαι, να τον αποφεύγω όσο μπορούσα….

Καθόταν από πίσω μου και με πείραζε
συνεχώς….με τα μολυβιά του, με έσπρωχνε…

Εγώ τίποτα…αχνά…ίδρωνα ξείδρωνα…εκεί…

Έρχεται η εποχή της ημερήσιας εκδρομής….

Άλλο άγχος αυτό….Να ετοιμαστώ να είμαι ομορφούλικο….όσο μπορούσα (φυσικά αυτό γινόταν κάθε μέρα…)….για λόγους που καταλαβαίνεται…πέρα την ανασφάλεια
που ένοιωθα απέναντι του…

Ξεκινάμε λοιπόν για την ημερήσια μας μες στη χαρά και στο τραγούδι …

Φτάνουμε χωριζόμαστε σε παρέες….

Πέρναγε η ώρα όμορφα, παίζοντας γελώντας…

Έρχεται ο Νίκος (ξάδερφος μου) και μου λέει
ο Γιάννης θέλει να σου μιλήσει….

Εμενα???Τι έχει να μου πει??
Ουφφφφφφ παρατήστε με, μου λέει ο Νίκος, άντε έλα σε θέλει…

Ήταν πίσω από ένα πλατάνι και περίμενε…κρυβόταν ο κύριος…

Πάμε με τον Νίκο (συμπαράσταση ήθελα)
και ρωτάω με το νεύρο (που ξέρουν οι φίλοι μου)….

Τι με θες?????

Κάγκελο αυτός με τον τρόπο μου….

Ήθελα να έρθω να καθίσω μαζί σας στην παρέα σας…λέει!!

Μπάαααα δεν χώρας είσαι πολύ ψηλός…του λέω…
Εγώ θα έρθω γιατί θέλω να σε βλέπω, μου απαντάει….

Να καθίσεις απέναντι να με βλέπεις….
(αντίδραση στην αντίδραση εγώ)

Με τα πολλά μπήκε στην παρεούλα μας με σύμμαχο τον Νίκο(ξάδερφος είπαμε),
και κει που τραγουδούσαμε ξαφνικά αισθάνομαι το γόνατο του να με ακουμπάει(ήταν και ψηλός είπαμε)….

Ήρθα και έγινα μουσκίδι στον ιδρώτα, δεν ήξερα αν ήθελα να κουνηθώ από την θέση μου η να μείνω εκεί….

Το στομάχι έγινε προσκοπικός κόμπος..
(κάναμε και πουλάκια και πρόσκοποι χαχαχαχα)

Λίγο λίγο έσπασε ο πάγος, αρχίσαμε να ζεσταινόμαστε, να κοιταζόμαστε…να χαμογελάμε…

Αιτία η ημερήσια εκδρομή του πρώτου έρωτα
που δεν πίστευα πως θα με πρόσεχε….

11 χρόνων παιδία τρυφερά αθώα….

Και σήμερα μετά 30 χρόνια καθώς ήρθα εδώ στην πόλη μας….πηγαίνω να γράψω τον γιο μου σε φροντιστήριο αγγλικών…..
Και πέφτω πάνω του….

Στον Γιάννη….

Ήταν δικό του το φροντιστήριο….

Καταλαβαίνεται ότι κάναμε μια ανάδρομη στο παρελθόν…με πολύ αγάπη και τρυφερότητα…


ΥΠ….Μετά από όλα αυτά έφυγα χωρίς να γράψω τον γιο μου…..είχα ξεχάσει γιατί ήμουν εκεί…..

:))))))

11 σχόλια:

korinoskilo είπε...

απο μικρη τα ειχες αυτα τα χουγια?????
αππαπαπαπαπαπαπαπαπααππαπα

χααχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

τελειοοοοοοοο

σε φανταζομαι ποσο αλαφιασμενη εφυγεςςς.... και τι εκανες μολις θυμηθικες οτι δεν εγραψες το παιδι
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα


αχ σε καλο μας

alterego είπε...

οστρακο ενα μονο εχω να πω. Να ξαναπας και να γραψεις το παιδι μην το αφησεις ετσι χαχαχαχα
Καλο βραδυ

THANASIS MAKEDONAS είπε...

τα παιχνιδια της ζωης καλο βραδυ

kakos lykos είπε...

Έφυγες χωρίς να γράψεις το παιδί;!;!;

χαχαχαχαχαχαχαχα

Ευκαιρία λοιπόν να ξαναπάς για να το γράψεις :)

Καλησπέρα :)

ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ είπε...

@Λενιω μου σαν τρελλη εφυγα....

@alter μου την επομενη εκει ημουν....και μολις με ειδε γελασε....και λεει...καταλαβαινω....ειχε ετοιμα τα χαρτια για εγγραφη...

@Θαναση μου..τιποτα δεν ειναι τυχαιο σε αυτη την ζωη...εχεις δικιο....παιχνιδια της ζωης!!!

@Λυκακι μου πηγα την επομενη...:))
Και....οπως ειπα στον alter μας...τα ειχε ετοιμα....:)))))

Αλλα να με βλεπατε με τι αερα πηγα ομως.....και φυσικα στην τριχα...Σενια!!!

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ

Καλο σας ξημερωμα!!!!!

fotini είπε...

μαλλον τελικα δεν μεγαλωσες καθολου........ιδια βλεπω να εμεινες.τι ομορφα παιχνιδια παιζει η ζωη ωρες,ωρες...........τι ομορφοι που ειναι τελικα ολοι οι παιδικοι ερωτες..........

ΛΕΩΝ είπε...

Πολύ τρυφερή διήγηση...τι καλά που τον ξαναείδες! Δεν έχει σημασία η εξέλιξη...το σημαντικό είναι ότι μοιραστήκατε τις αναμνήσεις σας!
Φιλιά Αντιγόνη

Mousikoulis είπε...

χαχαχαχαχ Καλημέρα οστρακο!!

Πολύ όμορφο πραγματικά! Όσο για τα πουλάκια υπήρξα υπαρχηγός τα ΛΑΤΡΕΥΩ! Φιλιά!

ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ "ΧΑΛΑΡΑ" είπε...

Καλώς ήρθατε, ελπίζουμε να μείνετε αυτή την φορά. Ρε τι παθαίνει κανείς με τους παιδικούς έρωτες…

ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ είπε...

@Καλημερα fotini μου σχεδον ιδια εμεινα....
χαχαχαχαχαχα

@Λιονταρακι μου ναι χαρηκαμε πολυ που συναντηθηκαμε και θυμηθηκαμε τα τρυφερα χρονια :)))
Φιλιαα!!!!

@Μουσικουλι μου καλημερα σου και σενα
:))))
Και γω μεγαλωνοντας υπηρξα Οδηγος :)))μακαρι ολα τα παιδακια και σημερα να ασχολουντε με τετοιες δραστηριοτητες....

Φιλιαααα!!

@Καφετζη μας ηρθαμε και θα μεινουμε....στην δροσια του καφενειου σας....
Ενα βαρυγλυκο παρακαλω με συνοδευτικο ενα υποβροχιο...
(με βλεπω να αποκτω σακχαρο)

:))))))

Unknown είπε...

πόσο ωραία εστω και έτσι πέρασαμε όλοι μας......αχχχ...άτιμε χρόνε..

νάσαι καλά